Nowotwór prostaty | EIEM - Europejski Instytut Ekspertyz Medycznych

Spis treści: Nowotwór prostaty

5. Badania przesiewowe w kierunku raka prostaty

Celem badań przesiewowych jest zdiagnozowanie choroby we wczesnym stadium, zanim pojawią się objawy. Nowotwory zdiagnozowane wcześniej są łatwiejsze do leczenia i bardziej prawdopodobne jest ich całkowite wyleczenie. Zanim przeprowadzi się badanie przesiewowe, należy wybrać rzetelny test. Obecnie w Wielkiej Brytanii nie ma narodowego programu badań przesiewowych w kierunku raka prostaty. Jest to spowodowane tym, że nie ma jednoznacznych dowodów z badań, że badania przesiewowe redukują liczbę zgonów spowodowanych rakiem prostaty, bądź wydłużają życie. Jeśli poprosisz swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej o badanie w kierunku raka prostaty, możesz się spodziewać:

Badania twojej prostaty przez włożenie palca (w rękawiczce) do twojego odbytu i sprawdzanie gruczołu prostaty
Zlecenia badania krwi w celu sprawdzenia obecności białka produkowanego przez prostatę – PSA (swoistego antygenu sterczowego)

Im wyższy poziom PSA, tym większe prawdopodobieństwo obecności nowotworu. Jednakże, poziom PSA może być podwyższony z różnych innych powodów, takich jak infekcja lub przerost prostaty niebędący postacią złośliwą.

Badanie PSA nie jest zalecane do badań przesiewowych w Wielkiej Brytanii ponieważ:

Mężczyźni cierpiący na raka prostaty mogą nie mieć podwyższonego poziomu PSA
2 na 3 mężczyzn o podwyższonym poziomie PSA nie ma raka prostaty
Wiele nowotworów prostaty we wczesnym stadium rozwija się bardzo powoli i nie stwarza żadnych problemów
Nie ma jednego stanowiska, co do tego, w jaki sposób leczyć wczesne stadia raka prostaty
Leczenie może powodować nieprzyjemne skutki uboczne i obniżyć jakość życia

Testy kliniczne wciąż analizują temat badań przesiewowych w kierunku raka prostaty

Jeśli masz bliskich krewnych chorych na raka prostaty lub odziedziczyłeś uszkodzony gen, możesz być w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na raka prostaty. Istnieje możliwość wykonania badania przesiewowego z testem na poziom PSA lub badania proktologicznego w wieku od 40. do 45. roku życia.

6. Czy powinienem skontaktować się ze specjalistą w zakresie raka prostaty?

Objawy raka prostaty mogą być bardzo podobne do niektórych chorób prostaty. W związku z tym, dla lekarza podstawowej opieki zdrowotnej może stanowić problem zdecydowanie kto ma podejrzenie nowotworu, a kto mniej poważne schorzenie, które nie wymaga leczenia. Należy pamiętać, że 99% mężczyzn z zdiagnozowanym rakiem prostaty jest powyżej 50. roku życia, a 75% jest powyżej 70. roku życia.

Wytyczne mówią, że najlepiej zgłosić się na wizytę w ciągu 2 tygodni (pilne skierowanie) jeśli wystąpią:

Nieprawidłowości w prostacie, które twój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej zauważył podczas badania proktologicznego
Obecność antygenu PSA (swoistego antygenu sterczowego) na poziomie zbyt wysokim w stosunku do wieku
Badanie stężenia granicznego PSA w kolejnych badaniach od 1 do 3 miesięcy później wykazujące tendencję wzrostową
Podwyższony poziom PSA wraz z innymi objawami, które mogą być związane z rakiem prostaty

Jeśli masz wrażenie, że twój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej nie traktuje poważnie twoich objawów, weź ze sobą wszystkie te informacje i przedyskutujcie je podczas wizyty. Razem zdecydujecie czy potrzebujesz wizyty u specjalisty i jak szybko.

7. O co zapytać lekarza odnośnie raka prostaty?

Co wskazuje na to, że mam raka prostaty?
Czy będę odczuwać ból z powodu raka prostaty?
Czy istnieje dla mnie większe prawdopodobieństwo zachorowania w porównaniu z innymi?
Czy powinienem poddać się badaniom przesiewowym?
Jakie badania są dostępne?
Jakie są wady i zalety badania obecności PSA (swoistego antygenu sterczowego) we krwi?
Mam trudności w oddawaniu moczu, czy powinienem zbadać krew w kierunku raka prostaty?

„Cancer Research UK, www.cancerresearchuk.org/prod_consump/groups/cr_common/@cah/@gen/documents/generalcontent/about-prostate-cancer.pdf, Maj 2015″