Nowotwór przełyku

Czym jest nowotwór przełyku?

Rak przełyku to nowotwór, który zaczyna się w obrębie jego tkanek. Nowotwór przełyku pojawia się, gdy nieprawidłowe komórki zaczynają się dzielić i rosnąć w niekontrolowany sposób. Komórki te mogą rosnąć w otaczających tkankach lub narządach i mogą rozprzestrzeniać się na inne obszary ciała.

Przewód pokarmowy

Przełyk jest częścią układu pokarmowego. Jest to rurka, która przenosi pokarm z jamy ustnej do żołądka. Rozpoczyna się tuz za tchawicą, przed kręgiem szyjnym C6.

W górnej części przełyku znajduje się pierścień mięśniowy zwany górnym zwieraczem przełyku. Zwieracz ten otwiera przełyk, gdy zbliża się do niego pokarm lub płyn. Zapobiega także przedostawaniu się pokarmu do tchawicy.

Dolna część przełyku łączy się z żołądkiem. Nazywa się to połączeniem żołądkowo-przełykowym, gdzie znajduje się pierścień mięśniowy zwany zwieraczem dolnym. Kontroluje on przemieszczanie się pokarmu z przełyku do żołądka. Pomiędzy posiłkami zwieracz zamyka się, co zatrzymuje cofanie się treści żołądkowej i kwasu z żołądka do przełyku.

Gdzie rozpoczyna się nowotwór przełyku?

Ściana przełyku składa się z kilku warstw tkanki. Należą do nich warstwa wewnętrzna (błona śluzowa), mięśnie i tkanka łączna. Rak przełyku zaczyna się w wewnętrznej wyściółce przełyku i może naciekać na zewnątrz, przez pozostałe warstwy.

Rodzaj komórek

Istnieją 2 główne typy komórek wyściełających przełyk:

• komórki płaskonabłonkowe
• komórki gruczołowe (gruczolakowate).

Rak może rozpocząć się w każdym typie komórki. Istnieją zatem 2 główne typy raka przełyku – rak płaskonabłonkowy i gruczolakorak.

Części przełyku

Nowotwór przełyku może rozwinąć się w dowolnej części przełyku.

Górna i środkowa część

Nowotwory w górnej i środkowej części są zwykle rakami płaskonabłonkowymi. Rozwijają się one z komórek tworzących wewnętrzną wyściółkę przełyku.

Dolna część

Rak w dolnej części przełyku to zazwyczaj typ zwany gruczolakorakiem. Nowotwory te zaczynają się w komórkach gruczołów.

Połączenie żołądkowo-przełykowe

Dolny koniec przełyku łączy się z żołądkiem. Obszar, w którym przełyk i żołądek łączą się, nazywany jest połączeniem żołądkowo-przełykowym. Nowotwory, które zaczynają się tutaj, nazywane są rakami połączenia żołądkowo-przełykowego.

Czasami odróżnienie raka przełyku, żołądka i lub połączenia żołądkowo-przełykowego może być trudne. Z szeregu badań wiadomo jednak, że ten ostatni to odrębny rodzaj nowotworu, który może zachowywać się inaczej niż nowotwory przełyku i żołądka.

Dla przykładu, każdego roku w Wielkiej Brytanii rak przełyku diagnozuje się u około 9300 osób. Jest to 14. najczęstszy nowotwór występujący u osób dorosłych.

Jak powszechny jest ten nowotwór przełyku?

Kto najczęściej choruje?

Nowotwór przełyku występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Częściej występuje również u osób starszych. Przykładowo, w Wielkiej Brytanii średnio każdego roku około 40 na 100 (około 40%) nowych przypadków dotyczy osób w wieku 75 lat i starszych. Choroba występuje bardzo rzadko u osób poniżej 40. roku życia.

Ryzyko zachorowania oraz przyczyny raka przełyku

Ryzyko zachorowania na raka przełyku zależy od wielu czynników, w tym od wieku, stylu życia i innych schorzeń.

Wszystko, co może zwiększyć ryzyko zachorowania na raka, nazywa się czynnikiem ryzyka. Wszystko to, co obniża ryzyko, nazywane jest czynnikami ochronnymi.

Pojawienie się jednego lub więcej czynników ryzyka nie oznacza, że na pewno zachorujesz na raka przełyku.

Wiek i płeć

Rak przełyku występuje częściej u osób starszych, ponieważ około 40 na 100 nowotworów przełyku (około 40%) rozwija się u osób w wieku 75 lat i więcej. Mężczyźni są bardziej narażeni na raka przełyku niż kobiety.

Palenie a Nowotwór przełyku

Palenie zwiększa ryzyko wystąpienia dwóch głównych typów raka przełyku – raka płaskonabłonkowego i gruczolakoraka. Około 35 na 100 przypadków raka przełyku (około 35%) jest spowodowanych paleniem. Im więcej wypalanych papierosów, tym wyższe staje się ryzyko.

Palenie, które łączy się z piciem alkoholu dodatkowo zwiększa ryzyko niektórych nowotworów przełyku.

Ryzyko raka przełyku rośnie także w przypadku:

• żucia tytoniu
• żucia orzechów areki
• używania tabaki
• używania betelu

Nadwaga i otyłość

Nadwaga lub otyłość zwiększają ryzyko zachorowania na gruczolakoraka przełyku. Ponad 25 na 100 przypadków raka przełyku (ponad 25%) jest spowodowanych nadwagą lub otyłością. Im większa nadwaga, tym większe ryzyko.

Otyłość oznacza znaczną nadwagę i wskaźnik masy ciała (BMI) wynoszący 30 lub więcej. Nadwaga oznacza BMI, które wynosi od 25 do 29,9.

Staraj się utrzymywać prawidłową wagę, uprawiając aktywność fizyczną i stosując zdrową dietę.

Alkohol a Nowotwór przełyku

Picie alkoholu zwiększa ryzyko zachorowania na płaskonabłonkowego raka przełyku.

Ryzyko wzrasta, jeśli spożywamy więcej niż 11 jednostek alkoholu tygodniowo. Im większe spożycie alkoholu, tym większe ryzyko zachorowania na raka.

Przełyk Barretta

Schorzenie o nazwie przełyk Barretta w niewielkim stopniu zwiększa ryzyko zachorowania na raka przełyku.

Przełyk Barretta to stan chorobowy, w którym komórki wyściełające przełyk stają się nieprawidłowe, na przykład z powodu długotrwale występującej niestrawności (refluks żołądkowy).

Dla przykładu, w Wielkiej Brytanii u 3 do 13 osób na 100 (od 3 do 13%) z przełykiem Barretta zdiagnozowany zostanie gruczolakorak przełyku. Każdego roku u mniej niż 1 na 100 osób z chorobą Barretta (mniej niż 1%) rozwija się gruczolakorak przełyku. Ryzyko zachorowania na raka przełyku jest większe, jeśli u pacjenta występują poważniejsze zmiany komórkowe (dysplazja dużego stopnia).

Na ryzyko wpływa również historia objawów Barretta. Osoby z przewlekłym przełykiem Barretta są obarczone większym ryzykiem niż osoby z krótszymi objawami.

Choroba refluksowa przełyku

Choroba refluksowa przełyku (GORD) zwiększa ryzyko rozwoju gruczolakoraka przełyku. Im dłużej lub częściej występują objawy, tym większe ryzyko.

GORD jest częstym schorzeniem, w którym kwas żołądkowy cofa się z żołądka do przełyku. Ten stan nazywamy refluksem żołądkowym. Objawy najczęściej obejmują przewlekłą zgagę i niestrawność.

Radioterapia

Radioterapia innych nowotworów nieznacznie zwiększa ryzyko zachorowania na raka przełyku, w tym:

• raka piersi
• raka płuc
• raka jamy ustnej i gardła
• raka krtani

Ryzyko zachorowania na raka przełyku jest nadal niewielkie. Zastosowanie radioterapii zaleconej przez lekarza równocześnie zmniejsza ryzyko wystąpienia wspomnianych wyżej chorób nowotworowych.

Spożywanie bardzo gorących napojów

Ryzyko zachorowania na raka przełyku wzrasta, jeśli spożywamy herbatę, kawę lub inne napoje o bardzo wysokiej temperaturze.

Objawy raka przełyku

Do najczęstszych objawów raka przełyku zalicza się:

• trudności w połykaniu (dysfagia)
• niewyjaśnioną utratę masy ciała
• niestrawność lub zgagę, które nie ustępują
• ból w gardle lub za mostkiem

Pamiętajmy, że istnieje wiele innych schorzeń, które powodują podobne objawy. Większość z nich występuje znacznie częściej niż rak przełyku i nie świadczy o chorobie nowotworowej.

Trudności w połykaniu (dysfagia)

Objaw ten pojawia się, gdy podczas przełykania pokarmów możemy odczuwać ból lub pieczenie. Podobnie dzieje się gdy jedzenie utknie nam w gardle lub na wysokości klatki piersiowej. Są to najczęstsze objawy raka przełyku. Nieszkodliwe zwężenie przełyku może również powodować trudności w połykaniu. Ważne jest, aby lekarz sprawdził dokładnie wszelkie niepokojące objawy.

Utrata wagi

Niewyjaśniona utrata wagi może być objawem nowotworu. Problemy z przełykaniem mogą nas zniechęcać do jedzenia, zwłaszcza jeśli odczuwamy ból, co może prowadzić do utraty wagi.

Przewlekła niestrawność lub zgaga

Niestrawność pojawia się, gdy kwas z żołądka cofa się do przełyku (refluks), lub gdy w żołądku pojawia się stan zapalny lub podrażnienie.

Pamiętajmy, że niestrawność jest zjawiskiem powszechnym i zwykle nie jest spowodowana rakiem. Może być bardzo bolesna, nawet jeśli nie dzieje się nic poważnego. Jednak jeśli objawy te nie ustępują, skontaktuj się z lekarzem. Należy także porozmawiać z lekarzem, jeśli jakikolwiek lek stosowany na niestrawność przestanie działać.

Ból w gardle lub za mostkiem

Możesz odczuwać ból w środkowej części klatki piersiowej lub pomiędzy łopatkami. Stan ten może się pogorszyć w trakcie połykania pokarmów lub przy odczuwaniu niestrawności.

Nowotwór przełyku – inne objawy

Inne objawy raka przełyku mogą przybierać następujące formy:

Cofanie się treści pokarmowych

Pokarm, który połykamy wraca do jamy ustnej.

Kaszel, który nie ustępuje

Kaszel, który nie ustępuje lub pojawia się podczas jedzenia.

Chrypka

Twój głos może stać się chropowaty lub chrapliwy. Nie jest to częsty objaw i może być spowodowany innymi nieszkodliwymi stanami.

Odkrztuszanie krwi/Krwioplucie

Jeśli przełyk krwawi, możesz kaszleć krwią lub krew może pojawić się w wymiocinach. Objaw ten nie występuje zbyt często.

Ciemne stolce

Oddawanie ciemniejszego stolca może być związane z tym, że rak powoduje krwawienie z przełyku. Jest to rzadkie zjawisko. Podobny efekt daje przyjmowanie preparatów żelaza.

Zmęczenie

Rak przełyku może powodować, że czujesz się zmęczony bez wyraźnego powodu.

Krwawienie z przełyku może wpływać na zmniejszoną liczbę czerwonych krwinek (niedokrwistość). Może to również powodować uczucie zmęczenia.

Stadia, typy i stopnie zaawansowania raka przełyku

Stopień zaawansowania nowotworu mówi, jak duża jest zmiana i czy się rozprzestrzeniła. Ocena zaawansowania choroby oznacza wygląd komórek pod mikroskopem. Stopień i stadium pomagają lekarzowi w podjęciu decyzji, jakiego leczenia potrzebujesz.

Ocena stopnia zaawansowania raka przełyku

Ocena stopnia zaawansowania choroby jest bardzo skomplikowana i zależy od:

• rodzaju raka przełyku (płaskonabłonkowy lub gruczolakorak)
• zaawansowania nowotworu (nieprawidłowy wygląd komórek)
• sposobu, w jaki lekarze określają stopień zaawansowania nowotworu: za pomocą testów i badań obrazowych (ocena stopnia zaawansowania klinicznego), czy też po operacji (ocena stopnia patologicznego)

W przypadku niektórych płaskonabłonkowych raków przełyku w stopniu II lekarz bierze również pod uwagę lokalizację nowotworu w przełyku.

Stopień zaawansowania choroby

Badania potrzebne do zdiagnozowania raka przełyku pomagają lekarzowi określić jego stopień.

Ocena stopnia zaawansowania uwzględnia wielkość i głębokość nowotworu (guza) oraz to, czy daje przerzuty na inne obszary w organizmie. Lekarze mogą stosować różne systemy oceny zaawansowania raka przełyku. Jednym z nich jest system stopniowania TNM.

System TNM to skrót od pierwszych liter angielskich słów:

Tumor – oznacza wielkość i głębokość guza pierwotnego,

Nodules – oznacza przerzuty do węzłów chłonnych,

Metastases – oznacza przerzuty odległe

Lekarze mogą również stosować system liczbowy do oceny zaawansowania choroby. Istnieje 5 stopni – od 0 (dysplazja wysokiego stopnia) do 4.

Jak ocenia się stopień zaawansowania choroby?

Istnieją różne sposoby sprawdzenia stopnia zaawansowania choroby. Twój lekarz może zastosować:

• ocenę stopnia zaawansowania klinicznego przed podjętym leczeniem i przed zabiegiem operacyjnym
• stopień zaawansowania patologicznego po przeprowadzonym zabiegu
• neoadiuwantową ocenę stopnia zaawansowania, jeśli przed operacją zastosowano chemioterapię lub radioterapię

Ocena stopnia zaawansowania klinicznego oznacza, że lekarz dokonuje oceny po zbadaniu pacjenta i zapoznaniu się z wynikami testów i skanów. Lekarze na podstawie oceny klinicznej planują leczenie. Jest to również najlepszy sposób na wskazanie stopnia zaawansowania choroby u osób, u których nie jest planowany zabieg operacyjny. Ocena kliniczna nazywana jest cTNM.

Ocena stopnia zaawansowania patologicznego oznacza, że lekarz przeprowadza badanie po zbadaniu tkanki, którą chirurg usuwa podczas operacji. Nazywa się to również oceną chirurgiczną. Lekarze łączą wyniki badań klinicznych z wynikami chirurgicznymi. Ocena stopnia zaawansowania patologicznego jest na ogół bardziej precyzyjnym sposobem sprawdzenia, jak daleko rozprzestrzenił się nowotwór. Wynik patologiczny może różnić się od oceny klinicznej. Ten stopień oceny nazywa się pTNM.

Ocena stopnia zaawansowania choroby po leczeniu neoadjuwantowym oznacza, że przed operacją pacjent przeszedł chemioterapię lub radioterapię (leczenie neoadjuwantowe), a lekarz ponownie określił stopień zaawansowania choroby po operacji. Ocena ta nazywa się ypTNM.

W przypadku raka przełyku stopień zaawansowania klinicznego, patologicznego i postneoadjuwantowego jest różny.

Nowotwór przełyku – stopnie zaawansowania choroby

Stopień zaawansowania nowotworu informuje o zmianach w komórkach nowotworowych.

Ocena ta daje lekarzowi wyobrażenie o tym, jak może zachowywać się nowotwór i jakiego leczenia potrzebuje pacjent.

Stopnie zmian w komórkach nowotworowych opisywane są w skali od I do III:

• stopień I (niski stopień) zmiany nie odbiegają od wyglądu normalnych komórek
• stopień II zmiany odbiegają wyglądem od normalnych komórek
• stopień III (wysoki stopień) zmiany nie przypominają normalnych komórek

Zróżnicowanie komórek

W miarę jak normalne komórki rosną i dojrzewają, stają się wyspecjalizowane ze względu na swoją rolę i miejsce w organizmie. Nazywa się to zróżnicowaniem.

Twój lekarz może opisać komórki nowotworowe jako:

• dobrze zróżnicowane
• umiarkowanie zróżnicowane
• słabo zróżnicowane

Komórki nowotworowe mogą wyglądać jak normalne komórki, a zatem są dobrze zróżnicowane lub o niskim stopniu złośliwości. W takim przypadku istnieje większe prawdopodobieństwo powolnego wzrostu zmian.

Jeśli komórki nowotworowe wyglądają na słabo rozwinięte i w niczym nie przypominają normalnych komórek, oznacza to, że są słabo zróżnicowane lub mają wysoki stopień złośliwości. Nowotwory te mają tendencję do wzrostu i rozprzestrzeniania się szybciej niż nowotwory o niskim stopniu złośliwości.

Rodzaje raka przełyku

Rak przełyku może rozpocząć się w dowolnym miejscu przełyku, a jego rodzaj zależy od rodzaju komórki, z której się rozwija. Dwa główne rodzaje raka przełyku to rak płaskonabłonkowy i gruczolakorak.

Rak gruczołowy (gruczolakorak)

Gruczolakoraki to nowotwory rozwijające się w komórkach gruczołowych. Komórki te wytwarzają śluz w wyściółce przełyku.

Jest to najczęstszy rodzaj raka przełyku. Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Jest również związany z paleniem, nadwagą i historią refluksu żołądkowego.

Gruczolakoraki przełyku atakują głównie dolną część przełyku.

Rak płaskonabłonkowy

Nowotwory te rozwijają się z komórek płaskonabłonkowych tworzących wewnętrzną wyściółkę przełyku. Rak płaskonabłonkowy rozwija się zwykle w górnej i środkowej części przełyku.

Jest to drugi najczęstszy rodzaj raka przełyku, również związany z paleniem i piciem alkoholu.

Niezróżnicowane nowotwory przełyku

Twój lekarz specjalista może nie być w stanie określić, na jaki rodzaj raka przełyku cierpisz. Dzieje się tak, ponieważ komórki nowotworowe pod mikroskopem mogą wyglądać na nierozwinięte. Nowotwory pochodzące z takich komórek nazywa się nowotworami niezróżnicowanymi.

Inne rodzaje raka przewodu pokarmowego

Inne rodzaje nowotworów również mogą rozwijać się w przewodzie pokarmowym. Leczenie może być zróżnicowane w zależności od rodzaju komórki, w której rozpoczyna się nowotwór.

Nowotwory połączenia żołądkowo-przełykowego

Dolna część przełyku łączy się z żołądkiem. Miejsce to nazywamy połączeniem żołądkowo-przełykowym. Nowotwory, które zaczynają się tutaj, nazywane są nowotworami połączenia żołądkowo-przełykowego.

Czerniak

Czerniak jest rodzajem raka skóry, jednak może rozpocząć się w przełyku.

Chłoniak

Chłoniaki to nowotwory układu limfatycznego. Ich leczenie różni się od leczenia innych nowotworów przełyku.

Mięsak

Mięsaki tkanek miękkich to nowotwory komórek podporowych organizmu, takich jak kości lub mięśnie. W przełyku może rozwinąć się rodzaj mięsaka zwany nowotworem podścieliskowym przewodu pokarmowego (GIST).

Sposoby leczenia raka przełyku

Zespół pracowników służby zdrowia proponuje pacjentom najlepsze sposoby leczenia choroby. Zależą one od takich czynników, jak stadium i stopień zaawansowania nowotworu. Najczęstsze metody leczenia to zabiegi chirurgiczne, radioterapia i chemioterapia.

Podejmowanie decyzji o wyborze leczenia

Zespół lekarzy i specjalistów omawia z pacjentem wybór najskuteczniejszego leczenia i dalszej opieki. Zespół ten powinien również omówić z Tobą ewentualną opiekę w przypadku nawrotu raka przełyku. Większość pacjentów kierowanych jest do specjalisty gastrologa.

W skład zespołu wchodzą:

• chirurg specjalista
• specjaliści onkolodzy, którzy leczą raka lekami przeciwnowotworowymi i radioterapią
• pielęgniarka onkologiczna – zwana także pielęgniarką kliniczną,
• patolog – lekarz specjalizujący się w oglądaniu komórek pod mikroskopem
• radiolog – lekarz specjalizujący się w wykonywaniu i odczytywaniu zdjęć rentgenowskich i tomografii komputerowej
• dietetyk oferujący wsparcie i porady dotyczące jedzenia i picia
• lekarz opieki paliatywnej specjalizujący się w kontrolowaniu objawów nowotworu

Rodzaj leczenia zależy od:

• lokalizacji zmian w przewodzie pokarmowym
• rodzaju nowotworu
• wyglądu komórek pod mikroskopem (stopień zaawansowania choroby),
• tego, czy choroba daje przerzuty do innych części ciała
• tego, czy jest to Twoja pierwsza diagnoza, czy też nastąpił nawrót choroby.

Lekarz specjalista omówi z Tobą najskuteczniejsze opcje leczenia, ich korzyści i możliwe skutki uboczne.

Przegląd opcji leczenia

Najczęściej stosowanymi sposobami leczenia są:

• zabiegi operacyjne,
• chemioterapia,
• radioterapia,
• radioterapia skojarzona z chemioterapią (chemioradioterapia),
• leki przeciwnowotworowe celowane i immunoterapeutyczne
• leczenie poprzez kontrolowanie objawów

W zależności od rodzaju i stadium nowotworu lekarz może zadecydować o wyborze jednego lub wielu sposobów.

Zabieg operacyjny

Operacja jest najczęstszą metodą leczenia raka przełyku, który się nie rozprzestrzenił. Zabieg polega na usunięciu:

• nowotworu błony śluzowej przełyku (endoskopowa resekcja błony śluzowej lub endoskopowa dyssekcja podśluzówkowa)
• całości lub części przełyku (wycięcie przełyku)
• części przełyku i górnej część żołądka (wycięcie przełyku)

Zabiegi operacyjne często łączy się z innymi metodami leczenia.

Chemioterapia

Chemioterapia wykorzystuje leki przeciwnowotworowe (cytotoksyczne) w celu zniszczenia komórek nowotworowych. Leki te krążą po całym organizmie w naszym krwiobiegu.

Chemioterapię stosuje się przed lub po zabiegu operacyjnym. Czasami chemioterapia jest łączona z radioterapią (chemioradioterapią) przed operacją lub jako główna metoda leczenia.

Chemioterapia może stanowić główną metodę leczenia, jeśli nowotwór rozprzestrzenił się na inną część ciała lub jeśli nie można poddać się operacji. Chemioterapia zaawansowanego raka może złagodzić objawy choroby. Z jej pomocą można także kontrolować raka i na pewien czas poprawić jakość życia chorego.

Radioterapia

Radioterapia wykorzystuje promienie wysokoenergetyczne do niszczenia komórek nowotworowych.

Radioterapię można stosować w połączeniu z chemioterapią (chemioradioterapią), przed operacją lub samodzielnie jako główną metodę leczenia. Można też zastosować radioterapię w celu kontrolowania objawów zaawansowanego stadium raka.

Chemioradioterapia

Chemioterapia połączona z radioterapią nazywana jest chemioradioterapią. Można ją stosować przed zabiegiem operacyjnym lub samodzielnie jako główną metodę leczenia.

Leki przeciwnowotworowe celowane i immunoterapeutyczne

Ukierunkowane leki przeciwnowotworowe działają poprzez skierowanie ich działania na różnice w komórkach nowotworowych, które pomagają im rosnąć i przetrwać. Inne leki pomagają układowi odpornościowemu atakować raka. Nazywa się to immunoterapią.

Leki przeciwnowotworowe celowane lub immunoterapia stosowane są w leczeniu raka przełyku. Leki te stosowane są samodzielnie lub w połączeniu z chemioterapią.

Kontrola objawów

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zaawansowanego nowotwór przełyku, twój lekarz może również zastosować leczenie objawowe. W takich sytuacjach zaawansowana postać choroby może blokować przełyk i utrudniać połykanie, co w konsekwencji utrudnia utrzymanie wagi i zachowanie sprawności.

Twój lekarz może zalecić:

• wprowadzenie do przełyku rurki zwanej stentem, aby umożliwić przedostanie się pokarmu
• terapię laserowa, która wykorzystuje wiązki światła do wypalania komórek nowotworowych powodujących powstanie blokady
• leczenie ciepłem w celu wypalenia komórek nowotworowych
• rozciąganie przełyku, aby ułatwić jego otwarcie

Metody leczenia a stopień zaawansowania choroby

Dysplazja wysokiego stopnia

Dysplazja wysokiego stopnia oznacza, że w wewnętrznej wyściółce przełyku pojawiły się wysoce nieprawidłowe komórki. Głównym sposobem leczenia dysplazji wysokiego stopnia jest usunięcie błony śluzowej przełyku.

Operację tę przeprowadza się za pomocą rurki zwanej endoskopem. Lekarz wkłada rurkę do gardła aby usunąć nieprawidłowy obszar tkanki.

Dodatkowo, konieczne może być również leczenie w celu zniszczenia wszelkich nieprawidłowych obszarów, których lekarz nie był w stanie usunąć. Zabieg ten nazywa się ablacją prądem o częstotliwości radiowej.

Stopień I nowotworu

Głównym sposobem leczenia jest operacja, której nie towarzyszą inne metody.

Zabieg polega na usunięciu całości lub części przełyku. Nazywa się go wycięciem przełyku (esophagektomią). Jeśli nowotwór znajduje się w dolnej części przełyku, zostanie również usunięta część żołądka (esophagogastroektomia).

W przypadku bardzo małych zmian nowotworowych we wczesnym stadium można przeprowadzić operację przez cienką elastyczną rurkę (endoskop). Ta procedura usuwa raka z błony śluzowej przełyku. Nazywa się to endoskopową resekcją błony śluzowej lub EMR.

Zamiast operacji można również zastosować chemioradioterapię, jeśli:

• u pacjenta występuje rodzaj raka przełyku zwany rakiem płaskonabłonkowym
• z różnych przyczyn pacjent nie może poddać się operacji

Stopień II I III nowotworu

Zastosowane leczenie zależy od tego, czy wystąpił rak płaskonabłonkowy czy gruczolakorak.

W przypadku raka płaskonabłonkowego zwykle stosuje się chemioradioterapię. Następnie lekarz proponuje:

• operację usunięcia części lub całości przełyku
• zaprzestanie dalszego leczenia i obserwacje kontrolną – nazywa się to aktywnym nadzorem

W przypadku gruczolakoraka stosuje się:

• chemioterapię przed operacją
• chemioterapię przed i po operacji
• chemioradioterapia przed operacją

Rokowania w przypadku raka przełyku

Rokowania w tej chorobie zależą od wielu czynników. Na długość życia z chorobą i jej remisję wpływa wiele indywidualnych kwestii. 

Poniżej znajdują się ogólne statystyki oparte na dużych grupach osób, jednak jak w każdym indywidualnym przypadku mogą się różnić.

Dane statystyczne

Określenie długości lat przeżycia (od 1 do 5) nie oznacza, że przeżyjemy dokładnie tyle lat. Są to wskaźniki, według których opisuje się przeżycie choroby nowotworowej na całym świecie.  Dla przykładu, 5-letnie przeżycie to dane dotyczące liczby osób, które nie zmarły z powodu nowotworu w ciągu 5 lat od diagnozy.

Rokowania w zależności od stopnia zaawansowania choroby

Poniższe dane nie uwzględniają rodzaju zastosowanego leczenia.

Stopień I

Prawie 55 na 100 osób (prawie 55%) z rakiem przełyku w stopniu I choroby przeżywa raka przez 5 lat lub dłużej od momentu zdiagnozowania.

Stopień II

30 na 100 osób (30%) z rakiem przełyku w stopniu II przeżywa chorobę nowotworową przez 5 lat lub dłużej od momentu zdiagnozowania.

Stopień III

Około 15 na 100 osób (około 15%) z rakiem przełyku w stopniu III przeżywa chorobę nowotworową przez 5 lat lub dłużej od momentu zdiagnozowania.

Stopień IV

Nie ma statystyk dotyczących pięcioletniego przeżycia w przypadku raka w stopniu IV, ponieważ niestety wiele osób nie przeżyje tak długo od diagnozy.